คิดถึงวิทยา
"สอง"อดีตนักมวยปล้ำตกอับที่ผันตัวเองมาเป็นครูเพียงคนเดียวที่มาสอนที่โรงเรียนซึ่งตั้งอยู่กลางเขื่อน ที่ไม่มีทั้งไฟฟ้าและน้ำประปา แถมยังไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ให้ติดต่อโลกภายนอกได้ สิ่งเดียวที่ช่วยให้สองคลายเหงาก็คือ ไดอารี่เล่มหนึ่งที่ถูกลืมทิ้งไว้ของ"แอน"ครูคนก่อนที่เพิ่งย้ายออกไป ซึ่งเขียนบรรยายเรื่องราวของเธอเอาไว้อย่างน่าสนใจ สองอ่านเรื่องราวของแอนจนรู้สึกเหมือนเธอเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่เข้าใจเขา เป็นความผูกพันผ่านตัวหนังสือที่ยิ่งได้อ่านก็ยิ่งคิดถึง...คิดถึงใครบางคนที่ไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้ากันมาก่อน
